• تهوع و استفراغ
• افزایش وزن
• سردرد و سرگیجه : به ندرت گرگرفتگی ، تحریک پذیری و افسردگی با مصرف قرص دیده می شود که باید در این صورت نوع قرص تعویض گردد و یا از روش دیگری برای پیشگیری از حاملگی استفاده کرد .
• حساسیت پستانها
• لکه بینی
• لکه پوستی
• ازدیاد فشار خون : افزایش فشار خون در افراد مسن بیشتر است ، لذا تجویز قرصها از 35 سالگی به بالا با احتیاط صورت می گیرد . ازدیاد جزئی فشار خون بدون علامت بوده و قابل تحمل است ، ولی در ادامه مصرف قرص ، با علائمی چون سردرد ، خستگی ، عصبانیت ، بی خوابی ، طپش قلب و خونریزی از بینی نمایان می شود .
• مصرف قرصهای ضدبارداری ممکن است احتمال ایجاد لخته های خونی را در بعضی از افراد افزایش دهد .
• در بررسی نمونه ها هیچگونه افزایش در بروز سرطان پستان ، تخمدان ، رحم ، گردن رحم و مهبل مشاهده نشده است . لذا قرصها سرطان زا نیستند .
• مصرف قرص در زن سالم به هیچ وجه موجب پیدایش بیماری قند درهنگام مصرف یا پس از قطع قرص نمی شود . ولی ممکن است در زنان مبتلا به بیماری قند موجب تشدید بیماری شود . اثرات سوء حاملگی در زن مبتلا به بیماری قند به مراتب شدیدتر و خطرناکتر از قرصها است .
• اگر در زنی که قرصهای خوراکی پیشگیری از حاملگی استفاده می کند ، ترشح شیر پیدا شود باید از روشهای دیگر پیشگیری از حاملگی استفاده کند واگر ترشح شیر ادامه یابد و به خصوص اگر اختلالات بعدی در عادت ماهانه پیدا شود ، زن برای انجام یک معاینه کلی باید به پزشک مراجعه نماید .

طول مدت مصرف

مصرف قرصهای خوراکی پیشگیری از حاملگی در زنانی که سالم هستند ، ممکن است چند سال ادامه پیدا کند و ترک دوره ای آنها توصیه نمی شود . قرص خوراکی پیشگیری از حاملگی در زنان بالای 35 سال باید با احتیاط تجویز شود .

علائم هشدار دهنده‌

در صورتی که هنگام مصرف قرص ضدبارداری علایمی مانند سرفه همراه با خلط خونی ، تنگی نفس ، احساس فلجی یک طرفه بدن یا دست و پا ، تورم یا درد غیرعادی در پاها ، سردرد شدید یک طرفه ، کوری گذرا ، درد سینه ای و شکمی و زردی پوست یا چشمها مشاهده شد ، باید به پزشک مراجعه کنید .

v خواص آب و هواهاى مختلف :

آب و هوا مى تواند بر سلامت و ويژگى هاى جسمانى فرد تاثير گذار باشد. به طور كلى هواى معتدل در صورتى براى فرد مفيد است كه مزاج (1) بدنش معتدل باشد. براى بدن بيمار هوايى مناسب است كه ضد مزاج بيمارى فرد را داشته باشد. در زير به برخى از آثار هر نوع آب و هوا اشاره شده است:

1. هواى گرم 

هواى گرم باعث لاغر شدن، زرد شدن صورت و سوختن خلط ها (2) در بدن مى شود. منافذ بدن را باز می كند، لذا باعث افزايش تعريق و در نتيجه كاهش ادرار مى شود. به سبب اين ويژگى ها تمامى قواى فرد را تضعيف می كند، تشنگى فرد را بيشتر می كند و ميل به غذا را كاهش مى دهد. در كل هواى گرم براى هيچ بدن سالمى منفعت ندارد ولى در افرادى كه به بيمارى هاى ناشى از مزاج سرد مثل لقوه (3)، فلج و تشنج مبتلا هستند، مفيد واقع می شود.

2. هواى سرد 

در مقايسه با هواى گرم، هواى سرد براى حفظ سلامتى در افراد سالم مفيدتر است. چرا كه بدن را استوار مى كند و منافذ بدن را مى بندد و لذا حرارت را در بدن حفظ می كند. در نتيجه غذا بهتر هضم مى شود و ميل فرد به غذا بيشتر شده و بيمارى هاى گرم بهبود مى يابند. در هواى سرد رطوب تها به عرق تبديل نمى شوند، پس در بدن تجمع مى يابند. ادرار بيشتر شده و اجابت مزاج كمتر مى شود.

3. هواى مرطوب 

رطوبت را در بدن نگه مى دارد و براى افراد لاغر و خشك مزاج مفيد است به علاوه پوست را نرم و روشن مى كند.

v  ويژگى هاى فصول مختلف سال از نظر مزاج:

براى هر فصل مزاج و اعتدال خاصى وجود دارد و هر سال معتدل متشكل از فصول معتدل است. معتدل ترین فصل سال، بهار است و يك يا دو بارش باران در آن رخ مى دهد. فصل تابستان، گرم و خشك است و در آن خنكى يا باران وجود ندارد. فصل پاييز، از نظر گرما و سرما معتدل است، اما از نظر خشكى و رطوبت از اعتدال خارج شده و بيش از يك تا دو باران در آن مى بارد. فصل زمستان، بايد سرما و باران در آن بيشتر از ساير فصول باشد ولى اين مسئله نبايد بيش از حد اعتدال باشد.

به صورت كلى اگر سالى معتدل باشد، بيمارى ها در آن كمتر رخ مى دهند ولى در سال هاى غير معتدل كه همه فصول از نظر مزاج مشابه هستند بيمارى ها طولانى مى شوند. چرا كه در حالت طبيعى بيمارى ناشى از سوء مزاج در فصول بعد به علت مزاج فصل به صورت خودبه خود بهبود مى يابد. در سال غير معتدل اين حالت اتفاق نمى افتد و بيمارى هاى مزمن بيشتر بروز مى كنند.

(1) مزاج كيفيتى در بدن كه از آميزش اجزاى اصلى پديد مى آيد. در طب قديم بر حسب تظاهرات حياتى و ويژگى جسمى و روحى يك فرد، چهار مزاج اصلى قائل بودند: 1) مزاج صفراوى: مزاج گرم و خشك كه بر اثر غلبه صفراست. 2) مزاج دموى: مزاج گرم و مرطوب كه در آن خون غلبه دارد. 3) مزاج سوداوى يا ماليخوليايى: مزاج سرد و خشك كه در آن سودا غلبه دارد. 4) مزاج بلغمى: مزاج سرد و مرطوب كه در نتيجه ازدياد بلغم در بدن است.

(2) خلط در اصطلاح، جسمى سيال آبكى و شناور است كه غذا در بدن اول بار به آن تبديل مى شود.

(3) فلج و رعشه صورت، كجى دهان، ^{Facial palsy}