برخوردی کاملا آرام ، صمیمی و عادی با او داشته باشید .
با صبر و حوصله به صحبت های او گوش کنید .
هرگز از نحوه صحبت کردن او تقلید نکنید .
مراقب باشید تا او با بینی هوا را وارد ریـه و از دهان خارج نـکنـد (تمرینات تنفسی مناسب)
به او آموزش دهید که شمرده و آرام صحبت کند و مراقب وضعیت تنفسی خود باشد
از او بخواهید که با آرامش کامل در مقابل آینه با خودش یا شما صحبت کند
بـرای اصلاح تکلم فـرد لکنـتــی از کلمـات و جملات ساده شـروع کنیـد و پـس از آن بـر مـیـزان دشواری آن بیفزایید
او را بـه صحبـت در جمـع تـشویـق کنـیـد ، بـهتـر است در ابتدا از جمع کودکان یا افراد کوچکتر استفاده کنید و پس از آن، از او بخواهید تا در شرایط پیچیده تر نیز صحبت کند. برای مثال از فردی که با عجله سرکار می رود ، آدرسی بپرسید
به او آموزش دهـیـد که قبل از صحبـت کردن به مطالبی که می خواهد بیان کنـد ، بیندیشد و آنها را در ذهن خود نظم دهد و پس از آن ، مطالب را به زبان آورد
هیچ گاه به خاطر مشکل او اظهار تاسف نکنـیـد و همواره مشوق او در صحبت کردن و اظهار نظر نمودن درباره پدیده ها و امور مختلف زندگی باشید .
با دادن مسئولیت هایی که از عهده آنها برمی آیـد و مایل است آنها را انجام دهـد ، اعتماد به نفس او را تقویت کنید
حس مشارکت اجتماعی و گروهی را در او افزایش دهید و موجبات ارتباط با دیگران را فراهم سارید
نباید انتظار داشته باشید که با شروع درمان،لکنت زبان فرد فورا بـرطرف شود. گاهی ممکن است بهبودی نسبی چند ماه طول بکشد
همه والدین فرزندان خود را دوست دارند و تمام آنچه دارند و ندارند را برای فرزند خود طالب هستند، که به هر حال هزینه بر است.
۱ – از سرگرمی های سازمان نایافته و قدیمی استفاده کنید.
۲ – کمک به دیگران را به کودکانتان بیاموزید.
۳ – همراه با کودک خود، فعالیتهای فیزیکی داشته باشید.
۴ – با کودکانتان بخندید.
۵ – در تحسین کودکان خود خلاق باشید.
۶ – از خوب غذا خوردن کودکانتان اطمینان حاصل کنید.
۷ – لبخند بزنید.
۸ – با دقت به حرفهای کودکانتان گوش دهید.
۹ – ایده آل گرایی محض را کنار بگذارید.
۱۰ – به کودکان یاد بدهید مشکلاتش را حل کند.
۱۱ – به فرزندان خود فرصتهایی بدهید تا خود را نشان بدهند.
با کودکان چگونه رفتار کنیم؟ اگر این جملات را به کودکتان بگوید رفتار او برعکس می شود. ابتدا ۵ جمله درست:
کودکان نیاز دارند که از پیامدهای منطقی کارها، درس لازم را بیاموزند. در بسیاری مواقع، ناکام شدن کودک، فرصت خوبی برای آموزش است. بنابراین ما باید به استقلال فردی، اراده آزاد و نیز توانایی کودکانمان در درگیر شدن با تصمیمگیریهای مشکل احترام بگذاریم. بسیاری از برنامههای رفتارگرایانه، بر دادن پاداش در مقابل برآورده شدن انتظارات اولیه، به عنوان عامل موثری بر نظم بخشیدن به رفتار کودک تمرکز دارند. امّا دنیای واقعی این چنین نیست. ما اگر در محیط کارمان، وظایفمان را نصفه و نیمه انجام دهیم، نصف حقوقمان را بهمان نمیدهند بلکه اخراجمان میکنند! بنابراین، پدر و مادر باید برای تربیت کودکان برنامهای بریزند که به کودکان تأکید کند که انتظاراتی که از آنان میرود را باید تمام و کمال انجام دهند و بهتر است این رویکرد همه یا هیچ، هر روز در پیش گرفته شود.
بازی و اسباب بازی برای کودکان بسیار مهم است. به طوری که آنها بیشترین ساعت های بیداری خود را به بازی و فعالیت می پردازند. کودکان زمان بازی را بسیار دوست دارند. به طوری که این زمان را بر هر چیز دیگری مقدم می دانند. انتخاب اسباب بازی مناسب برای کودکان در هر سنی بسیار حائز اهمیت است.
بهترین و مناسب ترین اسباب بازی برای کودکان به ویژه در سنین پیش دبستانی اسباب بازی های آموزشی است، چرا که این گروه اسباب بازی ها موجب پرورش تفکر، تخیل، سرگرمی، لذت و مهم تر از همه، یادگیری در کودکان می شود که او را با مفاهیم و دنیای پیرامون آشنا می سازد. علاوه بر اینها اسباب بازی باید از ایمنی و کیفیت لازم برخوردار باشد. به اعتقاد انجمن جهانی تعلیم و تربیت دوران کودکی (ACEI)، اگر اسباب بازی های کودکان به دقت انتخاب شود، موجب ارتقای کیفیت بازی و رشد کودک می شود. اسباب بازی های آموزشی، نقش بسزایی در رشد کودکان پیش دبستانی ایفا می کند و موجب بالا رفتن هوش، مهارت های اجتماعی و همچنین رفتارهای احساسی کودکان می شود. این گونه اسباب بازی ها طراحی شده است تا دید وسیع تری در گروه های سنی مختلف ایجاد کند.
آیا تنبیه بدنی کودکان موثر است؟
بسیاری از والدین ، گاهی مجبور به تنبیه فرزندان می شوند،آیا این کار موثر واقع می شود؟
آموزش توالت رفتن یعنی آن که کودک طرز صحیح استفاده از توالت را بیاموزد، نیاز به دستشویی رفتن را احساس کند، طرز صحیح دستشویی کردن، شستن و پاک کردن خودش و شستن دستها و خشک کردن آنها را بیاموزد. کـودکان معمولاً تا سن ۵ – ۴ سالگی در این مورد نیاز به کمک دارند. اکثر کودکان کنترل عضلانی برای تنظیم خود را بین سن ۱۸ ماهگی و ۳ سالگی بهدست میآورند. ولی کودکانی که ناتوانی دارند نمیتوانند تا سنین بالاتر این کنترل را بهدست آورند. البته علاوه بر سن کودک، آمادگی او نیز برای این آموزش مهم است. مثلاً این که کودک باید بتواند بنشیند و بتواند حداقل برای ۵ دقیقه آرام بازی کند، قادر به همراهی و کمک کردن برای پوشیدن و درآوردن لباسش باشد، رفتارهای تقلیدی را نشان دهد، توانایی فهمیدن و دنبال کردن دستورات ساده را داشته باشد، در مرحله لجبازی و منفیگرایی نباشد، حرکات روده و فعالیت آن در زمانهای خاصی از روز تنظیم شده باشد، توانایی این را داشته باشد که حداقل بتواند برای مدت سه ساعت خودش را خشک نگه دارد و یک نام و اسم برای ادرار و مدفوع داشته باشد و زمانی که شروع به آموزش توالت رفتن میکنیم نباید کودک در وضعیت استرسآوری باشد. مثلاً زمانهایی مثل از شیرگیری کودک، تولد فرزند جدید و تغییرات منزل، زمانهای مناسبی برای شروع این آموزش نیستند.
معمولاً از زمان شروع آموزش ۶ هفته طول میکشد تا کودک آن را بیاموزد.
نوزاد خود را بغل کنید به چشم هایش نگاه کرده و ماجرای روزتان را برایش تعریف کنید. این کار ممکن است احمقانه به نظر بیاید ولی به او در تولید صدا و تبدیل آن به کلمات کمک می کند.
به گزارش افکارنیوز به نقل از ماهنامه کودک، هر وقت کودکتان به اینکه چیزهای مختلف چطور کار می کنند علاقه نشان داد، او را تشویق کنید و اگر امکان داشت، اجازه دهید قطعات آن را از هم جدا کند. مثلا یک رادیوی قدیمی که دیگر از آن استفاده نمی کنید، وسیله خوبی است.